Vlinderen in de Viroinval Belgie

Al weer veel te lang geleden is het dat ik een nieuwe blogpost maakte. We hadden een hectisch tijd binnen ons gezin, maar de rust lijkt weer een beetje terug gekeerd. Er is nu dus wel veel achterstand in de foto’s, die ik jullie toch graag wil laten zien. Dus ik ga maar starten, waar ik geëindigd was, namelijk bij het vlinderen. Past weliswaar bij het huidige herfstseizoen, maar van de andere kant is het ook fijn (vind ik) om weer even zonnige plaatjes te bekijken.

Met Herbert ging ik een lang weekend naar de Viroinval met als hoofddoel de prachtige groot geaderd witjes te fotograferen. Dat viel nog niet mee, je moet een gebied je altijd even eigen maken en leren wat het gedrag van de doelsoort is.

Uiteindelijk vond ik op zaterdagmiddag een veldje waar de prachtige vlinders vlogen. Dezelfde avond ben ik gaan zoeken waar ze hun slaapplekje hadden. Ik kon ze echter niet goed vinden. Toen bedenkend dat er wel veel wind stond en de vlinders waarschijnlijk een plekje uit de wind zouden zoeken, ging ik op zoek naar een windstille plek en waar Margrieten staan. Want daar gaan ze vaak op slapen. En ja hoor, ik vond een aantal vlinders bij elkaar. Prachtig! Ik heb mn geduld bedwongen en nog geen foto’s gemaakt om ze niet te verjagen.

De volgende morgen om 5 uur de wekker en snel naar de plek toe. En wat een geluk, twee margrieten, waarop op allebei twee witjes zaten. Dus compositie bepaald en wachten tot de zon op kwam. En jemig, wat waren de omstandigheden prachtig. Ook Herbert snapte toen waarom ik zo vaak bij zonsopkomst in het veld wil zijn. De natuur is zo mooi in dat eerste uurtje.

Ik heb veel foto’s kunnen maken, we hadden een heerlijk weekend en we hebben  een gebied om volgend jaar een VlinderReis naar toe te organiseren.