Ga naar hoofdinhoud

Vorig jaar ging ik een paar keer naar de Kampina, waar de prachtige weidebeekjuffers rondvliegen. Ook dit jaar stond dit hoog aan mijn fotografieverlanglijstje en dan het liefst heel vroeg in de morgen en dan graag ook nog met beetje dauw. Dus de wekker heel vroeg gezet, want het is ook nog 50 minuten rijden.

Op het veldje waar ik ze vorig jaar zag, kon ik niets vinden. Achteraf waarschijnlijk niet goed gezocht. Dan maar de tocht ondernomen naar een ander stukje, waarvan ik weet dat er ook veel zitten. Het is een flink eind lopen, maar zeker de moeite waard. In eerste instantie zag ik er niet 1. Maar je moet altijd even wennen als je naar een bepaalde soort zoekt. Er was die dag (gelukkig) veel dauw. Als de beestjes rondvliegen, zijn ze heel erg blauw, maar als ze nog stil zitten en onder de dauw, dan zijn ze bijna grijs. Uiteindelijk vond ik er 1 en als je dan heel rustig om je heen kijkt, blijkt dat er veel meer zitten. Ik heb dus heerlijk kunnen fotograferen.

Op de terugweg ook nog een bont dikkopje gevonden. Helaas was het licht al heel hard, maar deze foto vond ik nog wel mooi.

Dit bericht heeft 2 reacties

  1. Wat een pareltjes zijn het toch deze juffers.
    De kleur zo mooi en zo intens prachtig.
    En het vroege op pad gaan heeft echt zijn vruchten afgeworpen.
    Nu heb je ze met dauw en al.
    Prachtig !!!

    Liefs, xxx

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Back To Top